Zauważmy, że nie tylko procedury szpitalne mają wpływ na napięcia dziecka – a właściwie na napięciowe sytuacje całej rodziny: matki, ojca, rodzeństwa. Życie rodziny po powrocie matki i dziecka ze szpitala staje się intensywniejsze, nie tylko ze względu na nowe i nieznane sytuacje związane z samym dzieckiem. Intensywniejsze staje się życie towarzyskie.

Bliższa i dalsza rodzina oraz przyjaciele odwiedzają świeżo upieczonych rodziców i maleństwo. W 6 tygodniu życia dziecka trzeba wybrać się na wizytę do lekarza pediatry, mieć na uwadze badanie bioderek. Zbliża się moment, w którym wielu rodziców organizuje chrzciny. Zapewniając dziecku taką ilość wydarzeń, utrudniamy mu harmonijne spokojne wejście we właściwy jemu rytm funkcjonowania.

U wielu dzieci i ich rodziców intensywne życie towarzyskie wywołuje zmęczenie, brak odprężenia.

Niektórym parom dodatkowa trudność przygotowania poczęstunku dla gości może sprawiać znaczący kłopot. Jednak dużo poważniejszym zagadnieniem jest to, czym częstujemy gości i fakt, że z tego poczęstunku ma chęć skorzystać i korzysta mama karmiąca piersią. Jeżeli na stole stoją same łakocie i zimne przekąski, wówczas takie menu może powodować osłabienie sprawności trawiennych u dziecka. Brak równowagi w układzie trawienno-wydalniczym objawiać może się u dziecka bólem żołądka lub jelit i sprawiać solidny kłopot rodzicom.

Wizyty położnej, okresowe wizyty u lekarza, kolejne szczepienia i badania, choć z pewnością nierzadko są potwierdzeniem dla rodziców właściwej opieki nad dzieckiem, również wywołują napięcia i nierzadko są przyczyną niepotrzebnego stresu.

Najtrudniejszym punktem burzącym równowagę i naturalne funkcjonowanie dziecka są szczepienia. Modyfikacje młodego organizmu wywołane przez toksyny zawarte w szczepionkach jest potężne i bagatelizowane. A przecież organizm dziecka powinien w naturalny sposób – dzięki związkom zawartym w matczynym mleku – do ~2 roku życia kształtować własną, osobniczą odporność.

Tło, w którym funkcjonuje noworodek i jego rodzina we współczesnym świecie są jest krytycznym czynnikiem wywołującym kolki niemowlęce.

Do dodatkowych czynników (niejednokrotnie mających źródło w opisanym powyżej tle) sprzyjających pojawianiu się kolek zalicza się:

• zaburzenia emocjonalne między matką a dzieckiem; one to w sposób szczególny mogą nasilić się u przemęczonych matek, które nie mają odpowiedniego wsparcia w rodzinie;
• długi, trudny do utulenia płacz dziecka, podczas którego dziecko połyka duże ilości powietrza; nie „odgazowane” drobinki powietrza przedostają się do jelit i sprawiają ból podczas przemieszczania się;
• spożywanie przez dziecko nadmiernych ilości mleka I fazy; dzieje się tak u dzieci, które jedzą krótko z jednej piersi lub jedzą po troszkę z każdej piersi; elementem towarzyszącym tym objawom są liczne, wodniste, strzelające kupki;
• podobny efekt może wywoływać dieta matki zjadającej słodycze, produkty bazujące na mące pszennej oraz nadmierne ilości nabiału, w szczególności zaś jogurtów łączonych z cukrem i owocami;
• niezrównoważona dieta matki, w której brakuje niezbędnych produktów: zbóż, odpowiednich warzyw, jaj, ziół (często zabrania się kobietom karmiącym korzystania z przypraw, a przecież to właśnie odpowiednie doprawienie potrawy delikatnymi ziołami poprawia strawność i podnosi wibrację spożywanego posiłku);

Gdy u dziecka pojawią się kolki u niemowlęcia, pierwszym krokiem jaki powinni przedsięwziąć rodzice jest stworzenie w przestrzeni domu oazy spokoju na kilka tygodni. (Oby ten stan wszedł w nawyk i spokój zagościł w domu na zawsze.)

Łatwiej będzie wówczas utulić płaczące dziecko, odkryć domownika, na którego rękach dziecko będzie się najszybciej wyciszało. W spokoju i bez lęku będzie można wymasować brzuszek i plecki dziecka (zdjęcie napięć z pleców dziecka przyniesie ukojenie brzuszkowi), a może nawet masażem ulżyć napięciom matki i ojca. Stan równowagi i harmonii w domu pozwoli ugotować pożywne posiłki, a dobra dieta wzmocni całą rodzinę.

Stwarzanie spokoju w domu można rozpocząć na różne sposoby, kolejność niech będzie dowolna – zaczynajcie zawsze od tego, co jest dostępne od zaraz:

• Zdystansowanie się do sytuacji, pozwolenie sobie na spacer, drzemkę, odpoczynek, odsunięcie wykonania „niezbędnych” prac domowych na później.
• Zaplanowanie 3 ciepłych, pożywnych posiłków dziennie.
• Wypicie w spokoju i małymi łyczkami ziołowej herbaty – typu herbatka „Bocianek”, organiczne mieszanki ziół PUKKA, mieszanki skomponowane na zamówienie przez zielarzy.

Gorąco polecam mieszankę:

tymianek (½ łyżeczki), anyż lub koper włoski (1 łyżeczka), lukrecja lub stewia (1 łyżeczka), szczypta imbiru i 2 goździki – wszystko wrzucone w podanej kolejności na 2 litry wrzątku, gotowane na mini gazie przez ~5 minut. Popijać ciepłe.

• Odnalezienie w przestrzeni osób, które są wsparciem i tych, których obecność niekorzystnie wpływa na matkę i dziecko i podjęcie próby wprowadzenia pozytywnych modyfikacji w domu i w życiu.
• Umożliwienie dziecku prawidłowego odbicia po posiłkach.
• Znalezienie pozycji dla dziecka, która przynosi mu ulgę, ukojenie.

W żadnym razie pojawienie się kolek u dziecka nie powinno być przyczyną do zaniechania karmienia piersią. Sytuacja taj jest raczej sygnałem do uporządkowania pewnych ważkich spraw, które stan dziecka w sposób dosadny nam sygnalizuje. Trzeba tylko nauczyć się je dostrzegać.

Przeczytaj także: Jak poradzić sobie z kolką niemowlęcą cz.2

Joanna Adamiak, od 2005 roku pracuje jako niezależny doradca laktacyjny. Pomaga mamom karmiącym na spotkaniach w grupie wsparcia, w szkole rodzenia, a także podczas konsultacji osobistych i telefonicznych. Mama trójki dzieci karmionych wyłącznie piersią. Ma duże doświadczenie we wspomaganiu laktacji żywieniem według zasady pięciu przemian opartym na wiedzy tradycyjnej medycyny chińskiej i naturalnym rytmie organizmu człowieka. Pracuje też jako terapeuta shiatsu, oferując nie tylko mamom karmiącym stymulujące i rozluźniające ciało masaże lecznicze.